Luistert je telefoon echt mee?

Op een avond heb je een gezellig gesprek met je vriend of vriendin over dat stedentripje naar Barcelona die je al graag een tijdje wilt doen. De volgende ochtend word je wakker, je opent Facebook en je ziet voornamelijk advertenties voorbijkomen van goedkope vluchten naar Barcelona en hotels in deze stad… Toeval? Of niet?

Volgens de Amerikaanse professor Kelli Burns, hoogleraar aan de University of South Florida, moeten we oppassen met het voeren van vertrouwelijke gesprekken in het bijzijn van onze telefoon. Ook zij heeft in het bijzijn van haar telefoon verschillende onderwerpen besproken, waarna zij op Facebook advertenties te zien kreeg die te maken hadden met dezelfde onderwerpen.

Apps vragen steeds meer persoonlijke gegevens

Toch is het niet alleen Facebook die wordt verdacht van afluisteren. Zo zijn er veel apps, voornamelijk spelletjes, waar je de microfoon bij nodig hebt. Beer Pong, Honey Quest en Bird Zappers zijn enkele voorbeelden hiervan.

Het bedrijf dat hierachter zit is Alphonso. Alphonso beweert dat de gebruikers van deze apps weten dat zij afgeluisterd kunnen worden, omdat zij bij het opstarten van de app de vraag krijgen of zij toestemming willen geven voor het gebruik van de microfoon. Omdat mensen de app snel willen gebruiken of het spel willen spelen, drukken zij op “ja”. Met die druk op de knop hebben zij in principe toestemming gegeven om te worden afgeluisterd.

Hoewel Facebook ontkent dat zij geen persoonlijke gesprekken opnemen, doen zij dit wel met de geluiden rondom de telefoon. Ook de eerdergenoemde technologie van Alphonso heeft verschillende apps die meeluisteren wanneer je telefoon in je broekzak zit en je televisie kijkt.

Zo weten adverteerders hoe jij televisie kijkt en stemmen op die informatie hun advertenties af. Facebook geeft aan dat zij op dezelfde manier informatie verzamelen over hun gebruikers, maar doen dit alleen om het gebruiksgemak te verhogen. Zij beweren deze informatie absoluut niet te gebruiken voor advertenties.

Triggers en sleutelwoorden

Dr. Peter Hannay, een Australische veiligheidsconsultant voor het cyberveiligheidsbureau Asterisk, geeft aan dat er een trigger moet zijn, zoals “Hey Siri” of “Ok Google”, om audio echt op te laten nemen. Wanneer een soortgelijke trigger niet aanwezig is, wordt deze informatie alleen in je telefoon verwerkt. Er zijn apps die toegang hebben tot deze ‘non-triggered’ data, maar het is aan de apps zelf of zij hier gebruik van maken.

Volgens Dr. Hannay, worden er van tijd tot tijd audiofragmentjes van apps zoals Facebook en Instagram naar servers gestuurd, maar er is niet bekend wat de triggers hiervoor zijn. Dat kan timing zijn, de locatie waarop je je bevindt of het gebruik van een bepaalde app. Er zijn duizenden triggers of sleutelwoorden, maar wat deze precies zijn is onduidelijk. De data wordt compleet versleuteld, waardoor het achterhalen van de triggers heel moeilijk is.

Toch geen toeval?

Onder andere Facebook weet ontzettend veel van ons. Bedrijven delen onze e-mailadressen en verkoopgegevens met hen. Als jij via WhatsApp een link van die nieuwe smartwatch die je graag wilt kopen naar een vriend hebt gestuurd, weet Facebook dit ook. Dit komt doordat WhatsApp eigendom is van Facebook.

Wanneer jij een foto post met je locatie erbij op Instagram, dan weet Facebook dit ook, want óók Instagram is eigendom van Facebook. Daarbij heb je ook nog openbare WiFi-netwerken en je IP-adres waardoor het makkelijk is om al veel over je te weten komen.

Daarbij krijg jij ook advertenties te zien op basis van likes van je vrienden. Omdat jouw vrienden iets leuk vinden of iets hebben gedeeld, zit de kans er natuurlijk in dat jij daar ook geïnteresseerd in bent.

Uiteindelijk moet je voor jezelf beslissen of je denkt dat het toeval is of niet dat er zomaar advertenties verschijnen waar je het net met vrienden over hebt gehad. Maar dan alsnog, Mark Zuckerberg (oprichter van Facebook), plakt niet voor niets zijn microfoon en camera van zijn laptop af…